MOW-46 Salezjański Ośrodek Wychowawczy w Trzcińcu jest niepubliczną placówką resocjalizacyjną, przeznaczoną dla chłopców niedostosowanych społecznie bądź z zaburzeniami zachowania, którzy weszli w pierwszy konflikt z prawem i dla których sąd dla nieletnich postanowił zastosować środek wychowawczy w postaci umieszczenia w MOW.

Organem prowadzącym placówkę jest zgromadzenie zakonne – Prowincja Pilska Towarzystwa Salezjańskiego, dlatego też całość spraw dotyczących organizacji placówki reguluje salezjański system wychowawczy, zwany systemem prewencyjnym bądź systemem uprzedzającym św. Jana Bosko. W pracy wychowawczej kładziemy nacisk na bezpieczeństwo wychowanków i nie stosowanie przemocy, a następnie wykorzystujemy metody twórczej resocjalizacji oraz elementy terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach.

Ośrodek powstał w 1990 roku. Jego założycielem i pierwszym dyrektorem była p. Zofia Langowska (1990-92), a pierwszym dyrektorem od chwili przejęcia „Domu Młodzieży” przez salezjanów był ks. Kazimierz Lewandowski (1992-2005). Kolejnym dyrektorem ośrodka był ks. Leszek Zioła (2005-2007), od 2007 do 2013 roku ośrodek i szkołę prowadził ks. Tomasz Kościelny, następnie w latach 2013-2016 dyrektorem placówki był ks. Arnold Zimnicki. W  latach 2016-2022 funkcje dyrektora pełnił ks. Wiesław Psionka. Obecnie  dyrektorem szkół i ośrodka jest ponownie ks. Tomasz Kościelny.

Wychowankowie MOW mieszkają w dwóch internatach: nr 1 przy lotnisku w Broczynie oraz nr 2 w pałacu w Trzcińcu. Szkoły wraz z salą gimnastyczną i warsztatami stolarskimi zlokalizowane są przy lotnisku w Broczynie. Z rokiem szkolnym 2012/13 została uruchomiona Zasadnicza Szkoła Zawodowa o profilu stolarskim, której pierwszym dyrektorem został ks. T. Kościelny. Ośrodek składa się z 7 grup wychowawczych. Z uwagi na resocjalizacyjny charakter placówki grupy liczą do 12 wychowanków. Jest 6 grup całorocznych ogólnych i 1 grupa usamodzielniająca się.

Dni powszednie zajmuje wychowankom nauka w szkole na miejscu w godz. 8-14, a po obiedzie jest po godzinie na zajęcia świetlicowe, rekreację, pracę fizyczną i tzw. odrabianki, czyli naukę własną. Po kolacji jest czas na spotkanie z wychowawcą, rekreację, oglądanie tv, kontakt telefoniczny z rodzicami, kąpiel, różne zajęcia własne.

Dni świąteczne to czas na wyjścia, wyjazdy, różnorakie koła zainteresowań, przyjmowanie odwiedzin rodziców.